Grato(-rufo)
Chara aspera
Characeae
Noms en français : Chara rugeuse, Charagne.
Descripcioun :Li grato soun d'augo que trachisson dins lis aigo lindo e cauquiero. Aquesto, pulèu coumuno en Camargo, èi cuberto de pichot pougnoun (aciculo). Lis anteridìo aranjo se vèson bèn sus li pèd mascle. Es uno meno de l'an que disparèis à l'autouno.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço pèr l'ome. Li canard e fóuco la manjon d'aise.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : filouïdo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Chara
Famiho : Characeae
Coulour de la flour :
Petalo : ges de flour
Ø (o loungour) flour : ges de flour
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 10 m
Aparado : Noun
Remarco : Augo
Abriéu à juliet
Liò : Aigo
- Palun
- Limas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Chara aspera Willd., 1809
Erbo-di-mousco(-di-fueio-luencho)
Epipactis distans
Orchidaceae
Nom en français : Epipactis à feuilles distantes.
Descripcioun :Aquesto erbo-di-mousco trachis en mountagno subretout dins li pinèdo à pin-gavot. Es uno planto rèdo e drecho que porto de fueio de 30 à 70 mm, espassejado, un pau redouno e subretout dreissado contro la cambo à 30-60°. Lou bout de la labreto (epichile) èi blanc alor qu'avans èi marroun (ipochile). Li tepalo d'en dedins soun pulèu un pau roso. Poudèn apoundre que li poulinìo parton en douliho après quàuqui ouro (mai pas dessuito).
Usanço :Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 14 à 16 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pinedo
- Bos caud
- Óuriero de bos
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Epipactis distans Arv.-Touv., 1872
(= Epipactis helleborine subsp. orbicularis (K.Richt.) E.Klein, 1997 )